چرا عمل نمی کنیم؟

مدتی قبل فرزندانم از من پرسیدند که چرا ما در اجرا ضعیف هستیم و چرا به اندازه ای که حرف می زنیم عمل نمی کنیم؟ برای آنها تعریف کردم که در گذشته یافتن اطلاعات کار راحتی نبود. اطلاعاتی از قبیل اینکه فلان بنای تاریخی در چه زمانی و چگونه و چرا ساخته شد؟ یا اینکه فلان جنگ چگونه شروع شد و در آن چه گذشت و چطور تمام شد؟ و یا حتی برای پیدا کردن اطلاعات ساده از یک شرکت می بایست حتماً یا کتاب راهنما داشتیم و یا با سازمان خاصی تماس می گرفتیم تا بتوانیم این اطلاعات را بدست بیاوریم. همین اقدامها و فعالیتها ما را مجبور می کرد که کارهایی را انجام دهیم و در نتیجه به عمل به آنها ادامه می دادیم.

فکر کنم اکثر شما عزیزان و یا بزرگترهای خانواده شما خوب به یاد دارند که در تمام خانه ها کتابهایی وجود داشتند که به عنوان مرجع که از آنها استفاده می کردیم. مانند : دائرة المعارف – گیتاشناسی – نقشه ایران – نقشه جهان و دیکشنری (فرهنگ لغت) آن هم چندتا یکی فارسی به انگلیسی یکی انگلیسی به فارسی و یکی هم آکسفورد که در تمام خانه ها پیدا می شد.

خلاصه کلی کتاب و مرجع و کلی خستگی برای پیدا کردن اطلاعاتی که می خواستیم. اما حالا به لطف پیشرفت تکنولژی و امکانات فراوان تمام این کتابها و میلیونها کتاب دیگر همه و همه در بین دستهای ما هستند که هر زمان اراده کنیم می توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم. که این مسئله یکی از دلایل تنبلی ما شده و در عمل کوتاهی می کنیم.

اطلاعات آسان – عملکرد سخت

حال که اطلاعات به این آسانی به دست می آیند، ولی همچنان رفتار و عملکرد بسیار سخت است. اطلاعات زیاد و تلنبار شده در کامپیوترها و گوشی های ما از جمله کتابهای الکترونیکی، وبسایت ها و سمینارها کم نیستند ولی خدا وکیلی چند بار آنها را با دقت خواندیم و یا تکرار کردیم و یا حتی آنها را اجرا کردیم؟

یکی از دلایل عدم اقدام و عمل این است که اطلاعات زیاد است ولی هیچوقت، هیچگونه فیلتری برای این اطلاعات قرار نمی دهیم. یعنی هر اطلاعاتی با هر موضوعی که می آید یکبار میبینیم و به دلیل اینکه اطلاعات زیاد از منابع مختلف هم می آیند، نمی توانیم درست را از غلط تشخیص دهیم. در نتیجه به دریایی از اطلاعات با عمق دو سانتیمتر تبدیل شده ایم. دریایی که هر روز هم اطلاعاتش بیشتر می شود ولی متاسفانه همچنان عمقش برای ما دو سانت است. آیا می دانید چرا عمق آن دو سانت باقی مانده ؟

چون ما فقط در حال جمع آوری اطلاعات هستیم و هیچوقت به این فکر نمی کنیم که در یکی از این تخصصها حرفه ای عمل کنیم و عمیق‌تر وارد شویم. پس این مسئله خود یکی از دلایل این است که “چرا عمل نمی کنیم؟“

انباشت اطلاعات

اگر روی اطلاعات انباشته شده در مغزمان کاری انجام ندهیم و یا دست به عمل نزنیم، به مشکلات واقعی منجر خواهد شد. این مشکل، ما را بی تحرک و در حال سکون نگه می دارد. زیاد کتاب خواندن و سمینار رفتن هیچ ایرادی ندارد چون تمام اینها ابزارهای اولیه و اساسی برای فراگیری هستند که ما به آنها نیاز داریم ولی مشکل واقعی زمانی ایجاد می شود که خود را دائماً در معرض اطلاعات جدید قرار دهیم بدون اینکه کوچکترین اقدامی برای همگام سازی دانش و مهارتها انجام دهیم و در نتیجه هیچکدام از آنها به عمل تبدیل نمی شوند.

نکته :

مقادیر اندک اطلاعات که از طریق تکرار فاصله دار کاملاً در ذهن ما نشسته اند بسیار بیشتر از مطالعه بیست کتاب که هر کدام را فقط یک بار مطالعه کردیم، بر مغز ما اثر می گذارد. بهتر است انتخاب کنیم که چه چیزهایی را باید یاد بگیریم تا عملکردمان را بهبود بخشد سپس با تمام قوا به سمت آن حرکت کنیم.

با شرکت در یک سمینار و یا خواندن یک کتاب (یکبار) و بدون عمل کردن به گفته ها، مغز ما را به دانستن عادت می دهد یعنی اینکه همیشه می خواهیم چیزی را یاد بگیریم ولی غافل از اینکه آن یکبار خواندن و یا شنیدن اگر بدون عمل باشد بی فایده است و عادت فراموشی را در وجودمان تقویت می کند.

اگر در سمینار شرکت می کنید و یا کتابی را می خوانید، حتماً یادداشت برداری کنید و آنها را چند بار بخوانید و به آن عمل کنید.

راه حل غلبه بر عمل نکردن

از بین اطلاعات زیادی که هر روز به سمت شما سرازیر می شوند، مطمئناً اطلاعات مفید زیادی هستند که حواست به آنها نیست. نکات مثبت و مفید را با دقت شناسایی کن و در مورد آنها با تحقیقات بیشتر مهارتهای بیشتری را یاد بگیر و آنها را به مرحله اجرا بگذار.
هر کاری با تکرار تبدیل به عادت می شود. پس تا می توانی اقدامهای خوب در مورد آموخته ها را انجام بده تا تبدیل به عادت شوند و همیشه در حال حرکت باش.
آموخته ها را در فاصله های زمانی مشخص تکرار کن. تکرار فاصله دار یک شیوه آموزشی است که در آن هر چیزی را تنها در یک مرحله یاد نمی گیری بلکه در طول زمان، بارها در معرض آن اطلاعات قرار میگیری و این گونه اطلاعات در حافظه بلند مدت شما جای میگیرد.